Spis treści:Wprowadzenie
1. Wyposażenie bazy noclegowej
2. Wyposażenie bazy żywieniowej
3. Wyposażenie bazy sportowo-rekreacyjnej
Bibliografia
Wprowadzenie
Na sukces gospodarstwa agroturystycznego składa się wiele elementów. Jednym z ważniejszych jest wyposażenie. Od jakości poszczególnych elementów, np. łóżka, często zależy ocena całego gospodarstwa agroturystycznego. Wyposażenie bazy do prowadzenia usług agroturystycznych obejmuje wyposażenie bazy noclegowej, żywieniowej oraz sportowo-rekreacyjnej.
1.
Wyposażenie
bazy noclegowej
Minimalne wymagania dotyczące świadczenia usług noclegowych
przez gospodarstwa agroturystyczne zawarte są w rozporządzeniu
Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 sierpnia 2004 r. w sprawie obiektów
hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie
(Dz.U. 2006 nr 22 poz. 169, z późn. zm.).
Dla wynajmowania miejsc i świadczenia usług w budynkach
stałych minimalne wymagania to: ogrzewanie w całym obiekcie w miesiącach X–IV,
minimum 18°C, instalacja sanitarna – zimna woda przez całą dobę i dostęp do
wody ciepłej minimum 2 godziny rano i 2 godziny wieczorem, maksymalna liczba
osób przypadająca na jeden węzeł higieniczno-sanitarny wynosi 15.
Dla wynajmowania miejsc noclegowych w pomieszczeniach
wspólnych powierzchnia sal nie powinna być mniejsza niż 2,5 m2 na
jedną osobę, przy łóżkach piętrowych – 1,5 m2, w pomieszczeniach
musi być dostęp do węzła higieniczno-sanitarnego.
Dla wynajmowania samodzielnych pokoi minimalna powierzchnia
dla pokoju 1- i 2- osobowego to 6 m2, w przypadku większych pokoi –
dodatkowo 2 m2 na każdą osobę, w pomieszczeniach o wysokości co
najmniej 2,5 m dopuszcza się łóżka piętrowe – powierzchnia pokoju może zostać
zmniejszona o 20%, w pomieszczeniach musi być dostęp do węzła
higieniczno-sanitarnego.
Dla wynajmowania miejsc na ustawienie namiotów i przyczep
samochodowych teren powinien być wyrównany, suchy, uprzątnięty, z dostępem do
punktu poboru wody, z miejscem wylewania nieczystości, pojemnikiem na śmieci i
ustępem.
Dodatkowe minimalne wymagania związane są z dobrowolną
kategoryzacją wiejskiej bazy noclegowej, prowadzoną przez Polską Federację
Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne”. Szczegółowe wymagania
kategoryzacyjne przedstawione będą w module VIII.
Elementy
wyposażenia jednostki mieszkalnej
Minimalne
wyposażenie wspólnych sal sypialnych,
zgodnie z ww. rozporządzeniem,
to: łóżka jednoosobowe o wymiarach minimum 80 × 190 cm, oddzielne zamykane
szafki dla każdej osoby, stół, krzesła lub taborety – po 1 na osobę, lub ławy,
wieszaki na odzież wierzchnią, lustro, oświetlenie ogólne.
Minimalne wyposażenie samodzielnych pokoi to: łóżko
jednoosobowe o wymiarach minimalnych 80 × 190 cm lub łóżko dwuosobowe o
wymiarach minimum 120 × 190 cm, nocny stolik lub półka przy każdym łóżku, stół
lub stolik, krzesło lub taboret – 1 na osobę, nie mniej niż 2 na pokój, lub ława, wieszak na odzież oraz
półka lub stelaż na rzeczy osobiste, pościel dla jednej osoby (kołdra lub dwa
koce, poduszka, poszwa, poszewka na poduszkę, prześcieradło), oświetlenie –
minimum jeden punkt świetlny o mocy 60W, zasłony okienne zaciemniające, kosz na
śmieci.
Dla wynajmowania miejsc w namiotach, przyczepach
mieszkalnych, domkach turystycznych i obiektach prowizorycznych minimalne
wyposażenie to: oddzielne łóżka lub łóżka polowe dla każdego korzystającego z
namiotu, umiejscowione w odległości nie mniejszej niż 30 cm pomiędzy łóżkami,
półka lub stelaż na rzeczy osobiste, oświetlone i utwardzone dojścia.
Podstawowym
wyposażeniem każdego pokoju gościnnego, samodzielnej jednostki mieszkalnej,
domku letniskowego jest łóżko. Typy łóżek są następujące:
·
piętrowe,
·
podwójne,
·
pojedyncze,
·
sofa – kanapa z oparciem z
tyłu i po bokach, w dzień do siedzenia, w nocy łóżko,
·
bliźniacze – łóżko podwójne
zestawione z łóżek pojedynczych,
·
dostawka.
Typowa konstrukcja łóżka to drewniana lub stalowa rama,
stelaż z elastycznych listew drewnianych oraz materac piankowy lub lateksowy.
Ze względu na komfort, w gospodarstwach agroturystycznych powinny być stosowane
łóżka o konstrukcji kontynentalnej (łóżka hotelowe). Są to łóżka tapicerowane,
na nóżkach (lub kółkach),
składające się z dwóch części: dolnej skrzyni drewnianej, wypełnionej sprężynami bonellowymi obłożonymi
pianką poliuretanową, oraz części górnej – sprężynowego materaca kieszonkowego
umieszczonego na skrzyni ze sprężynami. Dodatkowymi elementami wyposażenia
łóżka są: wezgłowie (tapicerowany szczyt górny o wysokości ok. 1 m i szerokości
równej podstawie łóżka lub szerszej), szczyt dolny (tapicerowany o
wysokości ok. 60 cm, szerokości równej podstawie łóżka lub szerszej). W
zależności od grubości materaca i wysokości nóżek,
wysokość łóżka wynosi od 40 do 65 cm. O komforcie snu decyduje w dużej mierze
zastosowany materac. Najlepszym rozwiązaniem jest stosunkowo twardy materac
sprężynowo-kieszonkowy. Tego typu materac we wnętrzu wypełniony jest metalowymi
sprężynami, które są pojedynczo opakowane w torebki z włókniny. Taka konstrukcja
umożliwia dostosowanie każdej sprężyny osobno do kształtu ciała, a także zapewnia
odpowiednią wentylację.
O jakości i trwałości decyduje liczba sprężyn przypadająca
na metr kwadratowy materaca. Strona wierzchnia materaca pokryta jest
obustronnie miękkim materiałem,
np. pianką poliuretanową. Uzupełnieniem materaca podstawowego jest cienki (5–10
cm) materac nawierzchniowy,
znajdujący się w bawełnianym pokrowcu,
tzw. toper, umieszczony na
materacu sprężynowym. Dodatkowym elementem może być specjalistyczne prześcieradło
nieprzepuszczające cieczy, chroniące materac przed zalaniem, zabrudzeniem i
alergenami (kurzem, roztoczami). Łóżko powinno posiadać atesty trudnopalności i
wytrzymałości.
Nieodpowiednia poduszka może mieć negatywny wpływ na
kręgosłup oraz jakość snu. Rozwiązaniem jest możliwość indywidualnego wyboru
przez gości rodzaju i ilości poduszek. Producenci oferują wiele wypełnień
poduszek:
·
puch i
pierze gęsi lub kaczek – im więcej w mieszance puchu, tym poduszka jest bardziej
puszysta i miękka; ten typ nie jest polecany dla alergików,
·
pianka
poliuretanowa i pianka termoelastyczna – wypełnienie może tworzyć jeden kawałek
pianki lub jej małe elementy; ten typ zapewnia dobre przystosowanie do kształtu
i wagi ciała,
·
mikrowłókna
– syntetyczne wypełnienie polecane dla alergików,
·
jedwab –
polecane dla alergików,
·
lateks – poduszki
o klasycznych kształtach lub profilowane i ortopedyczne.
Kołdry, podobnie jak poduszki, zróżnicowane są ze względu na wypełnienie i gramaturę
zapewniającą komfort termiczny (kołdry letnie, zimowe, całoroczne i kołdry
utrzymujące odpowiednią temperaturę). Spotykane wypełnienia to: puch, pierze,
wełna, jedwab, granulat silikonowy, włókno poliestrowe, włókno silikonowe,
bambus, włókno kukurydziane. Pokrycie wypełnienia również decyduje o komforcie
i wytrzymałości kołdry. Stosowane są pokrycia: bawełniane,
bawełniano-poliestrowe, satynowe, jedwabne, flizelinowe, teflonowe. Rozmiary
kołder dwuosobowych to: 220 × 200 cm i 180 × 200 cm; rozmiar kołdry
jednoosobowej to 140 × 200 cm.
Pościel stosowana w gospodarstwach agroturystycznych powinna
spełniać wysokie wymagania wytrzymałościowe i estetyczne. Najczęściej stosowanym materiałem na poszwy,
poszewki i prześcieradła jest bawełna o gramaturze tkaniny ok. 160 g/m2. Taka pościel jest
odporna na częste prania w wysokiej temperaturze, maglowanie, dezynfekcję,
środki wybielające, a ponadto jest przyjemna w dotyku, oddycha, dobrze chłonie
pot. Biały kolor pościeli uważany jest za elegancki, neutralny, kojarzący się z
czystością i świeżością, pasuje do każdego wystroju pokoju. Spotykane rozmiary
prześcieradeł to: od 140/200 cm do 240/280 cm. Uzupełnieniem konfekcji pościelowej są narzuty na łóżka oraz koce.
Oprócz minimalnego
wyposażenia pokoi w gospodarstwach agroturystycznych, wyposażenie uzupełniające
może stanowić: szafa garderobiana z
wieszakami, biurko, stolik okolicznościowy, bagażnik, fotel wypoczynkowy lub
kanapa.
Wyposażeniem
uzupełniającym może być również:
telefon, telewizor, radio, wykładzina dywanowa, firany, zasłony, rolety,
żaluzje, elementy dekoracyjne, sejf, szklanki, prasowalnica, minibar lub
lodówka oraz akcesoria typu: igielnik, otwieracz do butelek, szczotka do ubrań,
długopisy i materiały informacyjne, akcesoria obuwnicze, kapcie, czajnik,
kubki.
Wyposażenie węzłów
higieniczno-sanitarnych
Minimalne wyposażenie podstawowe węzłów
higieniczno-sanitarnych dla wynajmowania miejsc i świadczenia usług w budynkach
stałych, zgodnie z rozporządzeniem
w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone
usługi hotelarskie, to:
natrysk lub wanna, umywalka z blatem lub półką, wieszak na ręcznik, WC, lustro
z górnym lub bocznym oświetleniem, uniwersalne gniazdko elektryczne z osłoną,
pojemnik na śmieci, dozownik do płynnego mydła i ręczniki papierowe.
Wyróżnia się trzy typy węzłów higieniczno-sanitarnych:
·
uproszczony
– wyposażony tylko w umywalkę, natrysk i WC,
·
pełny –
wyposażony w umywalkę, wannę z natryskiem oraz WC,
·
rozbudowany
– wyposażony w obudowaną wannę, obudowaną umywalkę, natrysk, bidet oraz WC.
Ręczniki,
podobnie jak pościel,
powinny charakteryzować się dużą wytrzymałością mechaniczną, odpornością na
wysokie temperatury i środki piorące, chłonnością wody, puszystością i
miękkością. Typowe rozmiary ręczników to: 30 × 50 cm, 50 × 100 cm, 70 × 140 cm, 100 × 150 cm.
2.
Wyposażenie
bazy żywieniowej
Wyposażenie bazy gastronomicznej w gospodarstwie
agroturystycznym obejmuje wyposażenie kuchni, jadalni i aneksów kuchennych.
Wyposażenie
kuchni zależy głównie od formy żywienia w gospodarstwie
agroturystycznym, liczby i rodzaju wydawanych posiłków, powierzchni pomieszczeń
kuchennych oraz możliwości finansowych właścicieli gospodarstwa. Wyróżnia się
trzy formy żywienia gości:
·
wyżywienie
pełne – oferta gospodarstwa agroturystycznego zapewniająca całościowe
wyżywienie gości – na bazie własnej kuchni – z przygotowaniem dań przez
personel gospodarstwa,
·
wyżywienie
częściowe – udostępnienie własnego zaplecza kuchennego oraz własnych zasobów
rolnych (zwierzęcych i roślinnych) do przygotowywania dań przez gości,
·
brak
wyżywienia – goście gospodarstwa żywią się we własnym zakresie na bazie produktów
zakupionych poza gospodarstwem.
Prowadząc pełną formę wyżywienia dla gości, należy złożyć do Państwowego
Powiatowego Inspektora Sanitarnego wniosek o wpis do rejestru zakładów żywienia
zbiorowego. Po przeprowadzonej kontroli sanitarnej i spełnieniu wymagań
właściciel gospodarstwa agroturystycznego otrzymuje decyzję do prowadzenia
określonej formy żywienia gości.
Minimalne wyposażenie kuchni w zakładzie żywienia zbiorowego
obejmuje: dwukomorowy zlewozmywak z bieżącą ciepłą i zimną wodą, urządzenia
chłodnicze do przechowywania środków spożywczych łatwo psujących się, z zachowaniem segregacji asortymentowej,
szafki kuchenne do przechowywania naczyń, sprzętu, środków spożywczych,
dostateczną ilość sprzętu kuchennego w odpowiednim stanie sanitarno-technicznym,
zapewnienie skutecznych metod mycia i dezynfekcji naczyń stołowych, wydzielone
stanowisko do dezynfekcji jaj, szczelnie zamykane pojemniki na odpady.
Wymagania ogólne,
jakie należy spełnić w pomieszczeniach,
w których odbywa się żywienie gości w gospodarstwach agroturystycznych:
·
stan
sanitarno-techniczny pomieszczeń kuchennych oraz zaplecza sanitarnego wraz z
częścią magazynową, tj. ściany, sufity i podłogi czyste, bez wykwitów pleśni i
łuszczącej się farby,
·
warunki do
mycia i dezynfekcji naczyń stołowych oraz sprzętu kuchennego,
·
wyposażenie
pomieszczeń – odpowiedni stan sanitarno-techniczny – czyste, nieskorodowane,
nieuszkodzone, powierzchnie łatwe do utrzymania w czystości,
·
zabezpieczenie
obiektu przed szkodnikami i zwierzętami domowymi: należy zwrócić uwagę na
szczelność drzwi zewnętrznych, stan techniczny progów drzwi oraz zabezpieczenie
uchylnych okien siatkami przeciw owadom,
·
zaopatrzenie
w wodę: ujęcie wodociągowe lub ze studni własnej – woda przeznaczona do
spożycia zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 29 marca 2007 r. w
sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. Nr 61, poz.
417); jeżeli gospodarstwo podłączone jest do wodociągu, wymagana jest
kserokopia decyzji PPIS o przydatności wody (z przedsiębiorstwa wodociągowego
lub stacji sanitarnej); jeżeli gospodarstwo korzysta z własnego ujęcia
właściciel gospodarstwa, musi zlecić badanie wody i okazać się orzeczeniem o
przydatności wody do spożycia,
·
postępowanie
z odpadami stałymi i ściekami: odpady powinny być gromadzone w szczelnych,
zamykanych pojemnikach,
·
higiena
personelu: osoba przygotowująca posiłki musi posiadać aktualne orzeczenie
lekarskie do celów sanitarno-epidemiologicznych, odzież ochronną i nakrycie
głowy, powinna mieć możliwość korzystania z toalety oraz umywalki do mycia rąk
wyposażonej w bieżącą ciepłą i zimną wodę, mydło dezynfekcyjne i
rączniki jednorazowe. (http://www.wielkopolska.travel/agroturystyka/przepisy_prawne_w_agroturystyce_i_turystyce_wiejskiej/wymagania_sanitarne/)
Elementy, które mogą
stanowić wyposażenie kuchni gospodarstwa agroturystycznego, przedstawiono w
tabeli 3.1.
Tabela 3.1. Wyposażenie kuchni
Rodzaj
|
Elementy
wyposażenia
|
Naczynia
kuchenne
|
Do
gotowania: czajniki, dzbanki, garnki, naczynia żeliwne
Do
smażenia: patelnie
Do
pieczenia: brytfanny, blachy i ruszty do pieczenia
|
Przybory
kuchenne i drobny sprzęt
|
Sztućce
kuchenne: łyżki kuchenne, noże kuchenne, widelce kuchenne
Do
mięsa: nożyce i piły do kości, tłuczki, tasaki do mięsa, kloce masarskie
Do
ryb: skrobaki do ryb
Do
warzyw: obieraki do warzyw, ubijaki do ziemniaków, wyciskacze
Akcesoria
cukiernicze: dzbanki, miarki, formy do ciast, otwieracze, tace
Inne:
chochle, deski do krojenia, lejki, tarki, sitka, otwieracze, tace
|
Termosy
i warniki
|
Pojemniki
termoizolacyjne, termosy na płyny, termosy na żywność, warniki
|
Środki
do utrzymania higieny
|
Kosze
na odpadki, akcesoria do sprzątania, środki chemiczne
|
Zmywarki
gastronomiczne
|
Zmywarki
kapturowe, zmywarki uniwersalne, zmywarki do szkła, wyparzacze naczyń
|
Meble
|
Zlewy
głębokie, stoły robocze, regały, okapy, szafki, półki wiszące, szafy
magazynowe
|
Urządzenia
grzewcze
|
Kuchenki
gazowe lub elektryczne, piece kuchenne. bemary, frytownice, gofrownice,
grille, kuchnie mikrofalowe, kuchnie indukcyjne, opiekacze, tostery, piece do
pizzy, piekarniki, rożna, taborety gastronomiczne
|
Urządzenia
rozdrabniające
|
Do
mięsa: wilki do mięsa, maszynki do rozbijania mięsa
Do
warzyw i owoców: obieraczki do ziemniaków, szatkownice do warzyw
Młynki
do kawy i przypraw
Krajalnice
Miksery,
roboty wieloczynnościowe
|
Urządzenia
chłodnicze
|
Chłodziarki,
zamrażarki, komory chłodnicze i mroźnicze, lady chłodnicze, schładzarki
szokowe, szafy chłodnicze
|
Źródło: opracowanie własne
Wyposażenie
jadalni zależy głównie od rodzaju posiłków i standardów obsługi konsumenta.
Elementy wyposażenia przedstawiono w tabeli 3.2.
Tabela 3.2.
Wyposażenie jadalni
Rodzaj
|
Elementy
wyposażenie
|
Sztućce
|
Łyżki:
łyżki stołowe, łyżeczki do herbaty, łyżeczki do espresso, łyżeczki deserowe,
łyżeczki do lodów
Widelce:
widelce stołowe, widelczyki do ciasta, widelce do ryb, widelce półmiskowe
Noże:
noże stołowe, noże deserowe, noże do ryb, noże do masła
|
Porcelana
|
Talerze:
talerze obiadowe, talerze głębokie, talerze śniadaniowe, talerze deserowe
Do
kawy i herbaty: filiżanki, filiżanki do espresso, filiżanki do cappuccino,
spodki, kubki, cukiernice, dzbanki
Miseczki,
salaterki, półmiski, sosjerki, bulionówki
Zestawy do przypraw, wazony
|
Szkło
|
Szklanki,
kieliszki, dzbanki, salaterki., pucharki, talerzyki
|
Bielizna
stołowa
|
Obrusy,
serwetki
Napperony,
laufry, skirtingi, moltony
|
Meble
|
Stoły,
krzesła, fotele
|
Wyposażenie aneksów kuchennych w samodzielnych
jednostkach mieszkalnych i domkach letniskowych obejmuje najczęściej: szafki
kuchenne, chłodziarkę, zlewozmywak, płytę grzewczą, podstawowe naczynia kuchenne
i stołowe oraz sztućce.
Wyposażenie bazy gastronomicznej w gospodarstwie
agroturystycznym może być uzupełnione o: wędzarnie, piece chlebowe, grille.
3. Wyposażenie bazy sportowo-rekreacyjnej
Wyposażenie bazy sportowo-rekreacyjnej w dużym stopniu
zależy od możliwości finansowych właścicieli gospodarstwa, możliwości adaptacji
pomieszczeń na cele rekreacyjne,
a także od lokalizacji gospodarstwa,
np. nad jeziorem, rzeką, w górach, w pobliżu lasu. Do najczęściej spotykanego
wyposażenia sportowo-rekreacyjnego w gospodarstwach agroturystycznych należą:
place zabaw dla dzieci, rowery, piłki.
W gospodarstwach agroturystycznych skategoryzowanych według
zasad Polskiej Federacji Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwo Gościnne” minimalna
ilość urządzeń rekreacyjnych wynosi 2 dla kategorii jedno słoneczko, 3 dla
kategorii dwa słoneczka i 4 dla kategorii trzy słoneczka.
Poniższa tabela przedstawia proponowane wyposażenie
sportowo-rekreacyjne, które może
posiadać gospodarstwo agroturystyczne.
Tabela 3.3. Wyposażenie sportowo-rekreacyjne gospodarstwa
agroturystycznego
Rodzaj
aktywności, rodzaj wyposażenia
|
Elementy
wyposażenie
|
Sprzęt
fitness
|
Bieżnie
stacjonarne, rowery stacjonarne, steppery treningowe, orbitreki eliptyczne,
twistery obrotowe, masażery, hula-hoop, maty do ćwiczeń, skakanki, piłki
gimnastyczne, drążki do ćwiczeń
|
Sprzęt
do ćwiczeń siłowych
|
Atlasy
treningowe, drążki ćwiczeniowe, gryfy i sztangi sportowe, ławki do ćwiczeń,
hantle
|
Sporty
towarzyskie i precyzyjne
|
Stoły
i akcesoria bilardowe, stoły i piłeczki do piłkarzyków, stoły do cymbergaja,
stoły do hokeja, tarcze i komplet rzutek do darta, zestawy do gry w boule,
warcaby, szachy, powerball, frisbee
|
Gry
i zabawy dla dzieci
|
Namioty:
domek, tunel, igloo, zestawy klocków, lalki, figurki, samochody, kolejki,
konsole do gier, karaoke, masy plastyczne, składanki, puzzle, pieczątki i
stemple, artykuły papiernicze, gry planszowe, łamigłówki, gry logiczne, gry
rodzinne, gry karciane, gry strategiczne i ekonomiczne, trampoliny
|
Gry
zespołowe
|
Piłka
nożna: bramki przenośne, piłki
Piłka
siatkowa: piłki i komplety do siatkówki
Koszykówka:
piłki, stojaki i tablice
Piłka
ręczna: piłki i bramki,
|
Tenis
i badminton
|
Tenis
stołowy: stoły, rakiety i piłeczki
Tenis
ziemny: rakiety, siatki i piłki
Badminton:
rakietki, siatki i lotki
|
Skating
|
Rolki,
łyżworolki, wrotki dziecięce, deskorolki, hulajnogi, kaski, ochraniacze
|
Rowery
|
Rowerki
trójkołowe, rowery górskie, rowery trekkingowe, tandemy, kaski rowerowe
|
Sprzęt
wodny
|
Deski
do pływania, piłki wodne, kółka nadmuchiwane, makaron pływacki, kamizelki
asekuracyjne, narty wodne, kajaki, łodzie wiosłowo-motorowe, pontony, canoe,
jachty i łodzie żaglowe, windsurfing, kitesurfing
|
Sporty
zimowe
|
Łyżwy,
narty, buty, kijki zjazdowe, narty, buty, kijki biegowe, deski, buty
snowboardowe, kaski, gogle, sanki, ślizgi, nartosanki, rakiety śnieżne
|
Nordic
walking, trekking, orienteering
|
Kijki
nordic walking, kije trekkingowe, lampiony – znaczniki punktu kontrolnego
|
Sprzęt
jeździecki
|
Przybory
do pielęgnacji konia, kantary i uwiązy, ogłowia i wodze, siodła, lonże,
bryczki, powozy
|
Sprzęt
wędkarski
|
Zestawy
spławikowe, spinningowe, dla dzieci, łodzie wędkarskie, podbieraki, siatki,
krzesła
|
Place
zabaw dla dzieci
|
Bujaki,
huśtawki wagowe, huśtawki wahadłowe, ślizgawki, urządzenia wspinaczkowe,
równoważnie, drążki do podciągania, ławki, altanki, domki, karuzele,
piaskownice, sprężynowce, urządzenia fitness, parki linowe
|
Mała
architektura ogrodowa
|
Meble
ogrodowe stalowe, rattanowe, granitowe, drewniane, aluminiowe, stalowe,
hamaki, parasole, altany, miejsca na ognisko
|
Obserwacje
przyrodnicze i astronomiczne
|
Lunety
, lornetki, teleskopy, mikroskopy, lupy, noktowizory
|
Nauka
rękodzieła i gry na instrumentach
|
Farby
akrylowe, akwarelowe, do szkła i ceramiki, do twarzy i ciała, do tkanin,
olejne, kredki, ołówki, krosna malarskie, pędzle, palety, papiery, podobrazia,
sztalugi, dłuta rzeźbiarskie, akcesoria hafciarskie, koła garncarskie, masy
ceramiczne, piece do wypalania ceramiki i szkła, noże do carvingu,
instrumenty muzyczne
|
Źródło: opracowanie własne
Bibliografia
Literatura
obowiązkowa
Sikora J., Agroturystyka. Przedsiębiorczość na
obszarach wiejskich, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2012.
Mikuta B.,
Żelazna K., Organizacja ruchu
turystycznego na wsi, Wydawnictwo Format – AB, Warszawa 2004.
Knecht D., Agroturystyka w agrobiznesie,
Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2009.
Literatura dodatkowa
Czerwińska-Jaśkiewicz
M., Marketing w agroturystyce, Wydawnictwo
Difin, Warszawa 2013.
Derek M.,
Kowalczyk A., Zagospodarowanie
turystyczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010.
Przezbórska L.,
Sznajder M., Agroturystyka,
Wydawnictwo PWE, Warszawa 2005.
Netografia
